ZenActueel TV: Wat is sesshin?
ZenActueel TV gemist?

Zen op de fiets
Arthur Nieuwendijk, Zen.nl Amsterdam. De autonome fietser Toen ik in Amsterdam kwam wonen en nog voordat ik zen beoefende, deed ik wat alle Amsterdammers doen: door rood fietsen. Ik negeerde stoplichten en verkeersborden en trok me niets aan van verkeersregels. Ik was een autonome fietser. Ik bepaalde zelf waar, wanneer en hoe ik fietste. Stoppen? Dat deed ik alleen als het echt niet anders kon. En dan het liefst met veel misbaar. Op veel begrip hoefde ik niet te rekenen. Automobilisten schiepen er regelmatig genoegen in me op te jagen door snel op te trekken om me uiteindelijk hard rijdend en toeterend op een haar na te missen. De adrenalinekick die dat teweeg bracht kon prettig zijn, maar teveel was teveel. Op een dag zat ik uren na aankomst nog te trillen. Ik voelde me ellendig en ik begreep wat daar de oorzaak van was. Het was tijd voor verandering. De onverzettelijke fietser Vanaf dat moment stopte ik voor elk rood stoplicht. Ik was niet langer een autonome fietser. Dat voelde direct een stuk rustiger. Standvastig maakte ik me mijn nieuwe gewoonte eigen. Ik deed dat grondig. Zelfs als er in de wijde omtrek geen verkeer te zien was, stopte ik voor rood. Langzaam veranderde ik in een onverzettelijke fietser. Ik hield me aan de regels en ik verwachtte van anderen dat zij dat ook deden. Deden ze dat niet, dan hoefden ze van mij niet te verwachten dat ik daar rekening mee hield. Als het stoplicht voor mij groen was, dan stak ik het kruispunt over. Als anderen dan door rood reden, dan was dat jammer, maar ik reed gewoon door. Als onverzettelijke fietser dwong ik mijn gelijk af. En daarin ging ik ver. Tot aan een gekneusde rib toe, nadat ik een keer geen voorrang had gekregen. Met het gelijk aan mijn zijde heb ik weken nauwelijks kunnen slapen van de pijn. Mijn rib genas, mijn onverzettelijkheid had meer tijd nodig.
Waartoe inspireert ZENMONKEY jou deze week?
Post it on Facebook!
Uit de Zen.nl-Facebookgroep


Like ons op Facebook
