Zie ook het archief.

Zen in de jungle

Kim Bloem, Zen.nl Zevenaar. In de les Projectie en selectieve perceptie uit de introductiecursus zenmeditatie leren we dat onze bubbels voor een groot deel bepalen hoe we de wereld zien. Hierbij een voorbeeld:

3-daagse excursie Taman Nagara (Maleisië)
We komen aan bij het verzamelpunt. Jeetje, wat een drukte. Zie je wel, er is te weinig vervoer. Nu moeten we wachten en het is al zo warm... Bij de volgende stop krijgen we te horen dat we vanaf hier drie uur met kleine bootjes verder de jungle in zullen varen. Drie uur!! Dat meen je toch niet? Na een lange tocht en met een houten kont komen we aan in de Taman Nagara.
We vinden onze accommodatie, wat een verschrikkelijke kamer! Het is krakkemikkig, heel stoffig en het beddengoed is niet fris. We gaan slapen in de hoop morgen fit te zijn voor de jungletocht. De kamer is gehorig en we horen allerlei (dieren)geluiden, we doen geen oog dicht. Dan gaat de wekker. Nu al!? Eerst douchen en ontbijten. Oh nee toch, koud water!

Dit doen we even over:
We komen aan bij het verzamelpunt. Het is er gezellig druk en er worden extra busjes geregeld. We moeten dus even wachten. Bij de volgende stop krijgen we te horen dat we vanaf hier drie uur met kleine bootjes verder de jungle in zullen varen. Drie uur!! Wow, we gaan echt de jungle in! We genieten van de prachtige omgeving en komen vol inspiratie aan in de Taman Nagara.
We vinden onze accommodatie, de kamer valt tegen. Het is krakkemikkig, stoffig en het beddengoed is niet fris. Komt onze lakenzak mooi van pas! We gaan slapen zodat we morgen fit zijn voor de jungletocht. We horen allerlei (dieren)geluiden, we slapen echt in de jungle! Dan gaat de wekker. Yes, een nieuwe dag! Eerst douchen en ontbijten. Heerlijk, koud water!

ZenActueel TV
gemist?

Zenfilosofieweek 2015
Over filosofie, psychologie, ethiek en geluk in de 21e eeuw

Zen.nl Nederland. Drie jaar geleden is voor het eerst de Zen filosofie week georganiseerd, met groot succes. Daarom organiseert Zen.nl samen met docenten van de Radboud Universiteit deze zomer opnieuw een Zenfilosofieweek.
Bij zen draait het niet om studeren, de kern van onze oefening is het mediteren. Studie is wel altijd een belangrijk aspect geweest van de zentraining en in het boeddhisme in het algemeen. Bij dit studeren gaat het echter niet primair om kennisvergaring, maar vooral om inzicht.
Dat zal ook het geval zijn tijdens de komende Zenfilosofieweek, die zal plaatsvinden van maandag 24 t/m vrijdag 28 augustus in Nijmegen. Iedere dag zullen er tussen 10.00 tot 17.00 uur vier lezingen gegeven worden, waarbij iedere dag aan de hand van een thema ingevuld is. De thema's zijn filosofie, psychologie, compassie, ethiek en geluk. De lezingen zullen verzorgd worden door een groot aantal uiteenlopende sprekers met elk hun eigen deskundigheid t.a.v. de thema's.
De eerste inleidingen worden gegeven door hoogleraar filosofie en faculteits-decaan dr. Hans Thijssen. Enkele andere bekende deelnemende hoogleraren zijn dr. Ap Dijksterhuis, dr. Jan Bransen en dr. Paul van der Velde. Ook Rients' echtgenote dr. Merel Ritskes-Hoitinga neemt een inleiding voor haar rekening.
Voor het volgen van deze week is overigens geen speciale voorkennis vereist, evenmin is het noodzakelijk om kennis of ervaring te hebben met zenmeditatie.
Klik hier voor het complete programma en aanmelden.

Doe ik het wel goed?

Lilian van der Vaart, Zen.nl Eindhoven/Zen.nl Tilburg . Coaching in het bos. Gefilterd zonlicht, de wind doet de bomen ruisen, vogels fluiten en kikkers kwaken in het nabije ven en wij praten. Het gaat over de vraag ‘doe ik het wel goed?’ De boom staat gewoon boom te zijn, het ven breekt het zonlicht in haar spiegelend oppervlak, de kikker kwaakt. Zijn wij mensen de enigen die ons afvragen of we het wel goed doen?

Pijn in de knieën
Plotseling zegt mijn coachee “wat is zen toch liefdevol”. Het raakt me, want hoe vaak hoor ik niet “waarom is zen zo streng?” “Wat maakt het liefdevol voor jou?” vraag ik haar. “Er is geen oordeel. We hebben het niet eens over goed of fout. Er wordt eigenlijk alleen maar een andere manier van kijken aangereikt.” Wat een coachee, dat ze het zo snel zo goed kan zien!
“Wat een compassie” was het gevoel dat bij mij opkwam toen ik vorig jaar een boekje las over het leven van monniken in een zenklooster. Het is geschreven door Daisetz Suzuki in de tijd dat hij trainde in Engaku-ji, een van de beroemdste Rinzai kloosters. Ik was er 20 jaar geleden als toerist, lang voor ik zen beoefende en nog steeds voel ik de intense stilte van eeuwenlange zentraining die er heerste.
In die sfeer leerden jonge monniken, net als wij, stil te zitten en mede dankzij de pijn in hun knieën, inzicht te krijgen in hun ego-pijn. Leerden ze niet bang te zijn voor het oordeel van de meester en juist wel naar dokusan te gaan, ook al wisten ze geen antwoord op hun koan. Harde didactiek en diepe compassie kunnen dus hand in hand gaan.

Opgeven is geen optie
Deze zenvolle paradox ervoer ik zelf in mijn eerste sesshin in 2002. Na anderhalve dag sesshin deed alles pijn. Mijn lichaam vanwege het vele zitten en mijn ego omdat aan tafel op geen enkel bordje mijn naam lag en er geen plaats voor mij leek te zijn in de zendo. Mijn gemoed was overvol, ook doordat ik overdonderd werd door alle nieuwe rituelen en regels die ik ineens bleek te moeten kennen. Opgeven was geen optie ‘want dat doe ik niet’.
En dan is er dokusan. Met nog meer rituelen, de uitsmijtersblik van de deurwacht en de kwellende vraag “wat moet ik daar bespreken?” Toch krijg ik de vraag die ik wel stellen helder: “dit regime is strikt, maar waar is in vredesnaam de menselijkheid?” Ik ben aan de beurt om de meester te ontmoeten en sla volgens een van die vele rituelen heel onzeker op de bel en stommel met mijn zere knieën naar binnen, waar Rients mij met geloken ogen op zijn matje opwacht.
Nog voordat ik mijn vraag kan stellen zegt hij “Ja ja Lilian, het is omdat we ‘A’ gezegd hebben, maar anders ….” Verbijsterd door zijn uitspraak barst ik in lachen uit en realiseer me ineens 100 % waar de menselijkheid is, HIER! Direct is alle pijn verdwenen. Met de tip om het mezelf niet te moeilijk te maken bij het zitten keer ik terug naar mijn mooie plek in de zendo.

Kwartjes vallen
De volgende dag ervaar ik hoe een indrukwekkende katsu (aanmoedigingsschreeuw) van de zendoleider echt voor mij bedoeld is. Alweer zo’n vreemd gebaar van compassie, maar ik merk hoe de pijn er door getransformeerd word tot energie. Dan beginnen de kwartjes te vallen, de een na de ander. En bij elk inzicht tingelt de windgong buiten.
Tien jaar lang is dit mijn beste sesshin gebleven, maar nu is deze positieve bubbel wel verwerkt en sta ik aan de vooravond van de weekendsesshin dit weekend die ik samen met een collega zenleraar ga geven. Ik hoop dat mijn compassie zal doorklinken in het strakke schema en de strenge stilte.

foto's: Stille zondag Zen.nl Tilburg 5 juli jl., de volgende Stille zondag staat gepland voor 2 augustus.

Waartoe inspireert
ZENMONKEY jou deze week?
Post it on Facebook!

Uit de Zen.nl-Facebookgroep

Bij de komende Zomersesshin wordt uitgebreid stil gestaan bij het boek Altruïsme, de kracht van compassie van de bekende wetenschapper en Tibetaans-boeddhistische monnik Matthieu Ricard.

Like ons op facebook