Een hele eer

Redactie ZenActueel. Rients beschouwt het als een hele eer een inleiding te hebben mogen schrijven bij de eerste direct uit het Sanskriet vertaalde versie van 'Het Diamantsutra'. Deze kortgeleden gepubliceerde vertaling van de hand van Rob Janssen, verscheen bij uitgeverij Asoka en is bijzonder fraai uitgegeven. Het is ondanks de prachtige vertaling toch nog steeds een hele moeilijke tekst, zowel de formulering als wel de inhoud betreft.
Zo is een centraal thema het idee dat er geen zelf is. Logisch dat dit voor veel mensen maar een moeilijk te bevatten idee is. Toch weet Rients dit abstracte idee wel meteen weer praktisch te maken en te koppelen aan onze meer Westerse culturele achtergrond. Uit zijn inleiding:
‘Toen ik het Diamant Sutra op mijn 24e voor het eerst las was het voor mij naast een moeilijke tekst, meteen ook een feest van herkenning. Op mijn 14e was ik namelijk een belangrijke grondgedachte van het Diamant Sutra al tegen gekomen in een puntdicht van P.A. de Genestet. Ik weet nog precies waar en wanneer ik dit puntdicht voor het eerst las en het heeft mij nooit meer losgelaten. Het luidt: Wees u zelf zei ik tegen iemand, maar hij kon niet hij was niemand. Niet dat ik toen direct en voluit de strekking ervan kon doorgronden, maar sindsdien ken ik wel het bevrijdende gevoel ‘niemand te zijn'.'
Dat betekent namelijk dat je ook nooit echt bang hoeft te zijn, want ons zelf is maar een idee. Zelfs niet als je letterlijk of figuurlijk in mootjes wordt gehakt door iemand die denkt het voor het te zeggen te hebben. Zo lezen we in vers 14 van dit sutra hoe een vroegere Boeddha dit ook overkwam en in mootjes werd gehakt door Koning Kali maar daarbij niets vreesde. Dit kan dus velen tot troost en kracht zijn, want wie overkomt zoiets niet eens in zijn leven?’ Asoka, Hardcover, 96 pagina's, €14,95