Kiezen voor zen of gezin
Heb je geduld te wachten tot de modder zakt, het water helder wordt? Kun je in stilte verwijlen tot de juiste handeling vanuit zichzelf ontstaat? Lao-tse, Tao-te tjing
Maaike den Heijer, Zen.nl Utrecht Ik had het allemaal zo mooi bedacht. Na de zomervakantie werk ik minder, nog maar zestien uur per week! Dan heb ik zeeën van tijd om aan de zen te besteden. Maar de werkelijkheid is weerbarstig. In het echt worstel ik vaak met de keuze of ik tijd neem voor mijn gezin of voor de zen. Floor vertelde over Rionen tijdens een ziop-dag. Rionen bewerkte haar gezicht met een strijkijzer, toen leermeesters haar niet als leerling wilden aannemen, omdat ze te mooi was. Ze bracht deze enorme opoffering om het zenpad te kunnen volgen. Ik bewonder dat; in mij leeft de overtuiging dat ik ook 'een strijkijzer op mijn gezicht' moet zetten. Niet omdat ik te mooi ben, maar omdat als je iets wilt, je er heel wat voor over moet hebben. Nu het examen in zicht komt, worstel ik met wat daarna komt. Ik had het plaatje in mijn hoofd van een eigen vestiging. Het doel was helder. Nu ik les geef, weet ik het niet meer zo zeker. Ik voel dat ik er heel wat voor over moet hebben. Ik ben verstrikt in dualiteit. Of mijn gezin, of mijn zenleraarschap. Floor vraagt me om mijn toekomst als zenleraar te schetsen als er geen beperkingen zouden zijn. Die vraag blijk ik gemakkelijk te kunnen beantwoorden. Dan wil ik de introductiecursus een aantal keer geven om erin te groeien, verder leren, me verdiepen in coaching en me gaan richten op hoe ik jongeren kan helpen. In de zomer bij de tennisbaan, waar ik mijn dochter met frisse tegenzin heen bracht, ontmoette ik een vrouw die een tegenpool van mij leek te zijn. Ze wilde haar kinderen lang borstvoeding geven en er volledig voor hen zijn. Er bleek zelfs een naam voor te bestaan, intensive parenting. Ze wilde als kind geen vlees eten, ze deed het niet en ook dat bleek een naam te hebben, ze was vegetariër. En haar ideeën over het leven die zij in praktijk brengt, vallen onder de noemer holisme. Ze leeft van binnen naar buiten, ze bedekt niet wat in haar leeft. Wat een contrast met mij; ik zoek steun, doe reality checks. Of ik laat zien wat in mij is, hangt af van of het verstandig, haalbaar, nuttig, wenselijk enzovoorts is. Welke manier van leven is beter: die van haar of die van mij? Voor beide is wat te zeggen. Elke keuze heeft zijn gevolgen. Ik ben dankbaar voor onze onverwachte ontmoeting. Ik zag door haar dat van binnen naar buiten leven kan, dat ik mezelf niet per definitie hoef te beperken. In mij leeft de wens verder te gaan op het zenpad. Zoveel mogelijk mensen faciliteren in duurzaam geluk. Wat ook in mij bestaat, is vastberadenheid om mijn kinderen goed op weg te helpen. Het is heel verleidelijk om het lesbijltje erbij neer te gooien. Dan heb ik weer meer controle. Niet langer een interne strijd, maar veiligheid voelen. Wil ik dat? Nee! Ik geef niet op, en ik zal een vorm vinden, die bij me past. Tweestrijd is niet nodig, het een of het ander toedekken hoeft niet. Ik bedenk andere manieren waarop Rionens schoonheid geen belemmering zou vormen. De leukste tot nu toe nu is dat ze frietjes in haar neus had kunnen stoppen. Maar misschien had ze helemaal geen alternatieven nodig. Het strijkijzer kwam op haar pad en ze handelde zoals ze voelde dat juist was. Wie weet wat er op mijn pad komt.ZenActueel home
ZenActueel archief
Aanbevolen links:
Zen Incompany
Zen.nl winkel
ZenActueel nieuwe artikelen
Podcasts Arthur Nieuwendijk
Projecties bij Pasen
Ontdek de kracht van acceptatie
Zen en de bubbelkamer
Door zen plan uitgevoerd
Vertrouwen ontwikkelen