ZenActueel:
Iedere dag inspiratie voor een zenvol leven
Een groen, zenvol ritueel
Mijn vader
Mijn vader had een ritueel. Elke ochtend en elke avond maakte hij een wandeling, even het bos in of naar de rand van de heide. Ik kan me niet herinneren dat hij ooit een wandeling heeft overgeslagen. We woonden heel mooi, aan het Dwingelderveld in Drenthe, vlak bij de schaapskooi. Lange tijd hadden we een hond, maar ook nadat onze laatste hond overleed, bleef mijn vader zichzelf uitlaten. Mijn moeder ging nooit mee, die is niet zo’n wandelaar. Ik heb het wandel-gen van hem geërfd en dus liepen we vaak samen. ’s Avonds na de afwas, vaste prik. In de winter was het dan al donker en liepen we de straat uit naar de heide, begeleid door de maan en af en toe een uil. In de zomer hoorden we de wielewaal (die zag je nooit) of een koekoek (bij het koekoeksbosje) en rook je de kamperfoelie. In het weekend was ons ritueel wat uitgebreider, dan liepen we een uur of twee, drie. Altijd in de ochtend, want dan waren er minder mensen. Langs het chocoladepad (waar we een keer een chocoladereep hadden gevonden) via het vossenpaadje (met vossenhol) naar de verwegplek (daar leek het op Frankrijk) of soms langs het knollenpad (waar van die grote werkpaarden stonden) naar het Moordenaarsven (die naam was als enige niet zelf bedacht). Mijn vader was geen prater, maar tijdens zo’n wandeling praatten we over van alles, waarbij het bos en zijn schilderijen (hij was kunstschilder) altijd aan bod kwamen. Na een wandeling voelde ik me altijd goed.Wat is een ritueel eigenlijk?
Mijn vader had een ritueel, maar zo heb ik het nooit genoemd. Misschien noemde ik het een gewoonte, een hobby of - snerend - een verslaving. Tot ik laatst bij de studieklas “Rituelen” van de Zen.nl lerarenopleiding was. We bespraken eerst wat rituelen zijn en hoe die voor jou voelen. Wat doet buigen met je, bijvoorbeeld? Hoe voelt de eenheid tijdens een theeceremonie? Wat voor rituelen zijn er in je eigen leven? Een ritueel is iets met aandacht en intentie doen, steeds op dezelfde manier terwijl er ook ruimte is voor variatie. Rituelen verbinden en dat deed me denken aan mijn vaders wandelingen. Je zou het een ritueel kunnen noemen. Voor hem was het een onmisbaar vast onderdeel van zijn dag. Steeds hetzelfde, met wat variatie. Het verbond ons en die wandelingen zijn dan ook mijn dierbaarste herinnering aan hem. Ik wandel nog steeds graag, het liefst in mijn eentje, ’s avonds zo rond zonsondergang met de babyfoon bij de buren. En na een wandeling voel ik me altijd goed.Mijn zen rituelen
Door mijn vaders wandelingen een ‘groen ritueel’ te noemen ben ik er anders naar gaan kijken. Ze hebben meer betekenis gekregen en wanneer ik nu zelf wandel, doe ik dat met meer aandacht. Een ander belangrijk ritueel in mijn leven is het dagelijks twee keer twintig minuten mediteren. Door mediteren is mijn stemming beter en heb ik minder last van stress. De vaste gewoontes rondom het mediteren maken het voor mij een ritueel. ’s Avonds bijvoorbeeld doe ik dit direct nadat ik mijn dochter naar bed heb gebracht. Het is daarbij cruciaal om, als ik dan beneden kom, níet eerst op de bank te gaan zitten of mijn telefoon te pakken. Mijn telefoon heb ik dan ook vooraf weggelegd en ik heb me aangewend om gelijk door te lopen naar de keuken, thee te zetten (in dat ene glas) en daarna op m’n mat te gaan zitten. Deze vaste volgorde helpt me om alvast met aandacht in het moment te zijn. Daarbij niet onbelangrijk: dit ritueel zorgt ervoor dat ik elke avond mediteer. En na het mediteren voel ik me altijd goed.ZenActueel Blog
Aanbevolen links:
Zen Incompany
Zen.nl winkel
ZenActueel nieuwe artikelen
Interview Jetty Ferwerda: ‘Door zen vond ik mijn liefde voor taal weer terug’.
Zen at War
Ik hoor erbij
Groep Japanners krijgt de Nobelprijs voor de Vrede 2024
Zen en wolkenatlas Reis door tijd en bewustzijn
Inzending fotowedstrijd longlist