ZenActueel:
Iedere dag inspiratie voor een zenvol leven
Zen en Rammstein
Concert of sesshin?
In 2022 had ik mij voor mijn eerste sesshin opgegeven. Eén agenda-item had ik over het hoofd gezien: we hadden kaarten voor Rammstein, middenin de sesshinweek. Dat had ik notabene zelf georganiseerd, vrienden en mijn broer zouden meegaan. Wat te doen? Ik overwoog om er tijdens de sesshin tussenuit te glippen, het concert te bezoeken en ’s-nachts weer terug te keren in het hotel, hopelijk niet al te kort voor de ochtendbel om 5 uur. Het zou de nodige logistieke problemen geven, maar op zijn minst ook een goed verhaal. Dacht ik. Gelukkig heb ik een goede leraar die me terecht van deze non-keuze af wist te houden.Keuzes maken
Het werd een goede oefening in keuzes maken. Voelen. Voelen van veel willen en voelen van wat dit allemaal teweegbrengt. Het bracht mij naar de sesshin, en het bracht iemand anders bij het Rammstein concert. Plezier werd vergroot en het draait niet om mij. Acht jaar eerder waren we al eens bij een concert van Rammstein. Na drie nummers kregen we een telefoontje, onze vader was per ambulance naar het ziekenhuis vervoerd. We braken ons bezoek af en een gezamenlijke bubbel had zich gevormd.Opnieuw naar Rammstein
Nu, twee jaar later, Rammstein treedt weer op en weer hebben we kaarten. Onderweg naar het concert krijgen we opnieuw een telefoontje. De buurman van mijn vader, inmiddels aardig op leeftijd, maakt zich zorgen, hij kan onze vader niet bereiken. We voelen beiden de link met tien jaar geleden. De bubbel komt omhoog. Gelukkig is het loos alarm, maar we voelen het wel. We voelen ons gezegend dat we als broers samen naar het concert mogen en dat we onze vader nog steeds in relatief goede gezondheid bij ons hebben.Het concert
Bij binnenkomst valt me een enorme glimlach op van een tienermeisje dat samen met haar ouders Rammstein bezoekt. Gemeenschappelijke taal, je voelt de band tussen de generaties zich sterken. Projectie natuurlijk, maar ik word er wel blij van. Dan de muziek. Het nummer “Ich will”. Ich will, ich will, ich will. Kort samengevat: ich will alles. Uit zestigduizend kelen klinkt het ich will en het klinkt fantastisch. We willen allemaal, genieten, zien, gezien worden, begrepen worden, gehoord worden, gewaardeerd worden, dansen, springen, leven. Ik ben niet de enige. Ook deze mensen willen, willen van alles. En waarschijnlijk willen ze net als ik allemaal teveel. Ja, we willen alles, we schreeuwen het uit, en tegelijk voelen we dat we niets willen, niets anders, alleen maar dit.Ik wil alles
Het resoneert sterk bij me. Niet alleen de drums zorgen daar letterlijk voor, het raakt ook mijn proces van leren me te verhouden tot het vele willen, ja tot alles willen. Jarenlang heb ik mijn ego vrij baan gegeven in het nastreven van vele doelen. Vele doelen heb ik bereikt, vele andere niet, en ja, er zijn ook negatieve bijeffecten, sommige sterk. Dit heeft me bij zen gebracht. Zen heeft mij geleerd dat willen en voelen sterk verbonden zijn. Vrijheid ligt niet besloten in grenzeloos doelen nastreven, maar juist in keuzes maken, in zelfopgelegde beperking (dus “in der Beschränkung zeigt sich der Meister”, ik hoor het mijn vader nog zeggen), en ik mag vertrouwen op wat ik voel (ik hoor het mijn moeder zeggen).Leer voelen
“Wie goed voelt kan kalm en met overzicht vaststellen wat hem of haar te doen staat. Bovendien zien we helder welke doelen er voor ons echt toe doen. Ondanks het feit dat we eigenlijk altijd alles willen, hoe irreëel dat moge zijn.”, zo staat te lezen in het boek Leer voelen wat je wilt voelen. En zo is het. Voelen dus, en oefenen om het gevoel verder te ontwikkelen, te verfijnen. Mediteren dus, een betere oefening is er niet. Zo geraak ik niet alleen uit de knoop als ik weer eens teveel hooi op mijn vork heb genomen als gevolg van het vele willen, maar leer ik steeds beter mij te verbinden met mijn omgeving en kom ik daardoor steeds dichter bij wat ik ten diepste wil, wellicht waarvoor ik hier op aard ben. Blijkbaar leidt deze weg voor mij langs sesshins en Rammstein.Een kikker in je bil
De volgende morgen thuis laat ik een stukje Ich will zien en horen. Dochterlief heeft direct wel oren naar een concertbezoek (nog lang niet reëel, ze is 6, toch word ik er blij van) en zoonlief van 3 begrijpt blijkbaar, dwars door de taalbarrière heen waar dit over gaat. Hij kijkt me aan en roept met een grote lach in mijn gezicht “Papa! Ik wil, ik wil, … een kikker in je bil!”. Zenmeesters, ze zijn nooit ver weg.Komende weeksesshins zijn:
Van 6 t/m 12 oktober 2024 o.l.v. Arthur Nieuwendijk (wachtlijst) Van 19 t/m 25 januari 2025 o.l.v. Remko de Beer Van 30 maart t/m 5 april 2025 o.l.v. Floor Rikken Van 6 t/m 12 april 2025 o.l.v. Yvonne Visser Van 29 juni t/m 5 juli 2025 o.l.v. Rients Ritskes Van 5 t/m 11 oktober 2025 o.l.v. Arthur NieuwendijkZenActueel Blog
Aanbevolen links:
Zen Incompany
Zen.nl winkel
ZenActueel nieuwe artikelen
Interview Jetty Ferwerda: ‘Door zen vond ik mijn liefde voor taal weer terug’.
Zen at War
Ik hoor erbij
Groep Japanners krijgt de Nobelprijs voor de Vrede 2024
Zen en wolkenatlas Reis door tijd en bewustzijn
Inzending fotowedstrijd longlist