ZenActueel:
Iedere dag inspiratie voor een zenvol leven

Hoeveel bagage kun je meedragen?

Over de film The North en een sesshin

34

RR / Zen.nl Nederland / Zen.nl Nijmegen / 2 september 2025

De overeenkomsten beginnen al bij het begin: wat neem je mee? Bij wandelen telt elke kilo, en bij een sesshin is de verleiding groot om wat extra’s zoals snoep in je bagage te stoppen. Zowel bij een trektocht als bij een retraite weet je eigenlijk dat die ballast je niet gaat helpen, maar kun je het nalaten?

Nog zo’n overeenkomst: de spanning vooraf. Hoe ga je de confrontatie met jezelf doorstaan? Je innerlijke bagage kun je immers niet thuislaten. Zowel een maand wandelen door de Schotse Hooglanden als een week mediteren in een Zen.nl-sesshin roept spanning én verwachting op. Voor een buitenstaander lijkt een week stilzitten misschien een makkie vergeleken met 600 kilometer wandelen, maar wie ooit een sesshin meemaakte, weet beter.

Wandelen en zitten

Tijdens een sesshin zit je dagelijks zo’n achttien perioden van 25 minuten in meditatie. Dat is verrassend vergelijkbaar met dag in, dag uit twintig kilometer lopen door bergachtig landschap. Beide vragen volharding: telkens opnieuw beginnen, doorzetten voorbij pijn en vermoeidheid.

In The North krijgt Lluis een blessure. Wie mediteert kent iets soortgelijks: pijnlijke knieën, een stekende rug, of het gevoel dat je het niet volhoudt. Lluis neemt een paar dagen rust en pakt daarna de tocht samen met Chris weer op. In een sesshin kun je soms een uurtje minder zitten en hervat je daarna met frisse energie. Na zo’n dip gaat het vaak verrassend beter, ook dat zie je in de film. Maar dan volgt de echte crisis: waarom doe ik dit eigenlijk? Het regent de hele dag, of je emoties protesteren luid. Waarom niet gewoon stoppen en naar huis?

Samen en alleen

Juist in die crisis komt het grote verschil naar voren. Een zware wandeltocht is, net als een sesshin, voor de meesten niet alleen te doen. Je hebt steun aan elkaar, maar je loopt ook tegen elkaars irritaties aan. In The North projecteren de mannen hun ongenoegen op elkaar, vinden elkaar vreemd, en praten wel, maar niet écht. Dat maakt hun reis zwaar. De telefoon die je in de sesshin bij de het begin moet inleveren speelt een cruciale factor in de crisis op hun reis.

In een sesshin daarentegen wordt nauwelijks gesproken. Juist dat zwijgen voorkomt dat je je frustraties te veel op een ander afreageert. In stilte draag en verwerk je wat opkomt. Het resultaat is niet verwijdering, maar inzicht.

De schreeuw

Een van de meest indrukwekkende scènes in de film is wanneer een vrouw die een dag met de mannen meeloopt, tijdens een zonsopgang plots een oerkreet slaakt. Een schreeuw van vreugde die door de vallei galmt. Later probeert Lluis hetzelfde, maar zijn kreet klinkt meer als een noodkreet. Chris durft helemaal niet te schreeuwen en wordt zelfs verontrust door het geluid van zijn vriend. Het slot is ontroerend, wanneer Chris Lluis toch omarmt, maar ook triest: ze lijken niet veel verder gekomen.

Tijdens een sesshin is er óók dagelijks gelegenheid om te ‘schreeuwen’, zij het anders: in het sutra-zingen. Zeven keer de Kanzeon-sutra, luid en vol overgave. Soms klinkt er verdriet door, soms vreugde, maar altijd lucht het op. Samen zingen maakt alles lichter.

Het doel

Het grote verschil tussen dit wandelen en het vele mediteren op sesshin is waarschijnlijk het verschil in het doel. Op sesshin ga je om jezelf beter te leren kennen en inzicht op te doen. Je houdt in een schriftje bij wat er allemaal voorbijkomt aan nieuwe inzichten, ideeën en perspectieven. Bij de heren staat deze wandeltocht hoog op de bucket-list en willen ze de tocht vooral ‘gedaan hebben’. Ze willen zichzelf bewijzen en Lluis baalt daarom dat hij drie dagen rust heeft moeten nemen. Hij is niet geslaagd en ook Chris loopt aan het einde van de film NEE, NEE, NEE roepend over het strand. De film is een realistische versie van hoe het zo vaak gaat met bucket-list projecten. De plaatjes zijn prachtig, maar daarvan echt genieten is nog niet zo gemakkelijk.

Conclusie

Zowel The North als een weeksesshin laten zien hoe zwaar vooral onze innerlijke bagage is. Waar de film eindigt met de vraag in hoeverre de tocht onze vrienden werkelijk verrijkt heeft, ervaren deelnemers aan een sesshin juist bijna zonder uitzondering méér inzicht en meer verbondenheid, met zichzelf en met de groep, ondanks of juist dankzij het zwijgen.

Toch is de film een echte aanrader, want het zijn prachtige beelden, goed acteerwerk en alles heel realistisch. Hoewel er weinig gebeurt in deze wandelfilm, verveelt deze meer dan twee uur durende film geen seconde. Een kunstwerk van formaat. Dus zie deze film in de bioscoop nu het nog kan.

Weeksesshins zijn:

Van 5 t/m 11 oktober door Arthur Nieuwendijk (2 plaatsen beschikbaar)
Extra sesshin van 11 t/m 17 oktober door Floor Rikken (2 plaatsen beschikbaar)

Van 24 t/m 30 januari 2026 door Remko de Beer
Van 19 t/m 25 April 2026 door Yvonne Visser
Van 25 april t/m 1 Mei 2026 door Floor Rikken
Van 28 juni t/m 4 juli 2026 door Rients Ran Zen
Van 11 oktober t/m 17 oktober 2026 door Arthur Nieuwendijk

ZenActueel Blog

Aanbevolen links:
Zen Incompany
Zen.nl winkel

ZenActueel nieuwe artikelen

Verslag boomplantdag Woerden

Twijfelmoedig | De moed om niet-te-weten

Wat nam ik mee uit Taiwan?

De aanslagen in Parijs hebben me gelukkig gemaakt

Verslag themadag over: toeval

Over inzicht, aandacht en vreugde