whatsapp
 

 

ZenActueel:
Iedere dag inspiratie voor een zenvol leven




Zen.nl, Zen, meditatie, leren mediteren, sterven, ziek, kanker, euthanasie, wijsheid, was opvouwen, loslaat, sesshin, oordeelloos, rommel, ego


Zijn laatste minuten



Mark Schilder / Zen.nl Rotterdam / Zen.nl Voorschoten / 29 juli 2025

Hieronder vertelt Mark welke wijze zenles zijn stervende vader hem meegaf.

Een paar maanden geleden werd duidelijk dat mijn vader ernstig ziek was.
Hij bleek een vorm van alvleesklierkanker te hebben.

Na een reeks onderzoeken en behandelingen kwamen we erachter dat hij niet lang meer te leven had.
Eerst telden we de weken, toen de dagen die nog over waren, en uiteindelijk de uren… en de minuten.

We zaten met z’n allen om hem heen bij zijn euthanasie.

Een van de laatste dingen die ik mijn vader heb zien doen, was de was opvouwen.
Toen ik dat zag, was ik verontwaardigd.
Ik dacht: je hebt nog maar zo weinig tijd, en wat doe je er mee? De was opvouwen?

Maar nu begrijp ik de diepe wijsheid die in die simpele handeling verborgen zit.

Er is een verhaal over een jonge monnik in een zenklooster.
Hij vraagt aan de zenmeester hoe hij verlichting kan bereiken.
De meester antwoordt: “Heb je gegeten? Was dan je kom.”

Zo was mijn vader ook bezig: de kom wassen, de was opvouwen.
Het is een manier van zorgen voor jezelf en voor anderen, waarbij je loslaat.
Een eenvoudige, alledaagse handeling…
Waarbij egocentrisme en altruïsme samenkomen.

Tijdens de afgelopen zomersesshin met Rients werkten we met het thema: goed zorgen voor jezelf, je naasten en je omgeving en hoe dat het verschil maakt. Mijn vader deed dat.

Hij vouwde de was op zodat mijn moeder het niet hoefde te doen.
Dat gaf hem rust.

Hij inspireerde mij.

Meditatie helpt me mezelf te doorzien, door oordeelloos waar te nemen wat er gebeurt. Zo leert zen me de ware betekenis te zien van iedere handeling.

Door je kom te wassen, laat je geen rommel achter voor een ander.
En je zorgt ervoor dat je straks weer kunt eten.

Het ego is een kom.
Het ego is de was.

Het is de kleding die we aantrekken en waarmee we ons ware zelf vormgeven.
En die kleding… wassen we.
We vouwen haar op.
En laten haar los voor de volgende.