ZenActueel:
Iedere dag inspiratie voor een zenvol leven
Overleven, of leven met zen en meditatie door goed te voelen - deel 2
Deel 1 Ging over mijn ziek zijn en overleven in plaats van leven en hoe ik ondanks vele pogingen met cursus reiki, mandala tekenen, yoga en mindfulness eindigde met mijn kennismaking met zenmeditatie. Een dierbare vriendin volgde een introductiecursus zenmeditatie van Zen.nl en ik wilde ook persoonlijk groeien zoals zij dat deed.
Jeanine Braat,
Zen.nl Sittard Geleen
Bubbels
In de introductiecursus leerde ik onder meer over het bestaan van
bubbels: de onverwerkte ervaringen die emoties, gedachten en handelen kunnen bepalen. Een wereld van bubbels ging voor mij open, vooral tijdens de
sesshins (zen retraite) kreeg ik veel inzichten in mijn eigen bubbels.
Een grote bubbel was mijn perfectionisme. Een hang naar controle is ontstaan uit onzekerheid en mogelijk uit angst het niet goed te doen, op zijn minst niet goed genoeg en niet goed genoeg te zijn.
Mijn ouders waren perfectionisten in alles wat ze deden. Uitspraken waar ik mee opgroeide waren: "Als je de volgende keer nog eens.... doet, dan zou ik als ik jou was maar eens ..... doen"; "Je moet het zelf weten, maar als ik jou was, dan zou ìk ...."; “Nou, dan moet je het zelf maar weten en moet je het maar ervaren..."; “Jouw wil staat buiten de deur..”. Deze uitspraken gaven mij het idee dat ik er niet toe deed. In mijn beleving werd ik niet gehoord of gezien; dit deed pijn en maakte me erg verdrietig. Vooral van mijn moeder heb ik meegekregen wat ik voelde niet serieus te nemen maar dóór te gaan. "Iedereen heeft wel eens wat en wat vanzelf komt gaat vanzelf weer over" was een gevleugelde uitspraak. Mijn moeder, zo bleek later, was behoorlijk door de oorlog getekend en met 'hard' voor zichzelf zijn, heeft zij de oorlog overleefd.
Ik ontwikkelde een talent voor het wegduwen van mijn gevoelens, zowel onaangename gevoelens als pijn en verdriet als aangename gevoelens als blijdschap. Ik voelde uiteindelijk helemaal niets meer.
In mijn eerste sesshin kwam ik erachter dat ik in een aantal relaties (jeugdvriendschappen en liefdesrelaties) het gevoel had van 'er niet toe doen' en 'niet zeuren'. Ik ging me steeds minder laten horen en zien in deze relaties. Zo werd het voor mij logisch dat anderen mij niet hoorden of zagen. Dat maakte me minder verdrietig en deed een stuk minder pijn. Totdat ik in diezelfde sesshin de "Zeg eens AAAHHH" koan kreeg.
Drie dagen heeft het geduurd voordat ik buiten tijdens het oefenen me steeds meer durfde te laten horen en uit volle borst de 'AAAHHH' durfde te 'schreeuwen'. Wat een gevoel van bevrijding. Ik voelde me kilo’s lichter. Ik begreep dat ik op zijn minst mezelf moest laten horen en zien, voordat ik dit van een ander kon vragen. En dat ik mijn grenzen van top tot teen ging voelen en deze zelf moest gaan aangeven. Ik ervoer dat lichaam en geest één zijn.
Een (oer) bubbel:
"Eerst het nodige, dan het nuttige en dan het aangename!"
Omdat ik graag gezien, gehoord en gewaardeerd wilde worden, kon ik onbegrensd doorgaan met datgene, waarvan ik dacht dat anderen het nodig en nuttig vonden.
Mijn tijd in 'ledigheid' doorbrengen was immers 'des duivels oorkussen'. Aan het aangename kwam ik niet toe. Ik nam nooit rust.
Als ik al een moment voor mezelf had, dan kreeg ik hoofdpijn of migraine. Ik kon zeer moeilijk ontspannen.
Van deze bubbel heb ik nog lang last gehad totdat ik in een latere sesshin het inzicht kreeg dat iedere activiteit of handeling aangenaam kan zijn ook al doe ik het omdat het nodig of nuttig is.
Gewoon omdat ik het met aandacht doe èn het zo goed mogelijk doe omdat dat goed voelt.
En zo bleken ook aangename activiteiten, zeer nuttig te zijn en zelfs op zijn tijd nodig. Al was het maar even een pauze nemen en zittend een kopje thee drinken.....
Wat een opluchting! Wat een verlichting!
Ik leerde dat het altijd maar bezig zijn en mijn perfectionisme ontstaan waren uit 'Valse Hoop'
(zoals Ingeborg Bosch beschrijft in haar boek 'Post Reality Integration en de kunst van bewust leven), om alsnog de waardering, liefde en erkenning te krijgen waar ik zo'n behoefte aan had.
Mijn zorg "voor een ander en vooral niet voor mezelf "syndroom
Door het zorgen voor anderen en nódig te zijn, hoefde ik niet bezig te zijn met mijn eigen behoeften, want die had ik niet, althans die voelde ik niet.
En zoals Ingeborg Bosch in haar boek beschrijft bij mensen met een sterke 'Ontkenning van behoeften':
'Ze stoppen met voelen of ontkennen wat ze nodig hebben, als ze toch niet krijgen wat ze nodig hebben. Zij voelen ook echt minder en kunnen vaak veel fysieke pijn verdragen. En het lijkt alsof hun hoofd en hun lichaam niet meer met elkaar communiceren. Het hoofd weet niet meer wat er in het lichaam gebeurt,
in fysiek noch in emotioneel opzicht.'
Dit ging over mij! Ik
'moest'..., nee..., ik wilde
leren voelen.
Meditatie
Dat voelen ging in eerste instantie het beste op mijn
kussen: mijn lichaam voelen en mijn ademhaling verlagen en vertragen. Gedachten, beelden, gevoelens en emoties kwamen en gingen.
Pijn en verdriet....het mocht er allemaal zijn, net zolang en zo vaak totdat het rustiger werd.
Ik merkte dat ik door het toestaan van alles wat er kwam, me vaker en intenser blij en zelfs gelukkig kon voelen.
Ik voelde grenzen en ik maakte keuzes, niet alleen omdat het verstandig leek, maar omdat ze goed voelden.
Ik zette een punt achter mijn baan, ging me omscholen naar een vak waar mijn passie lag en werd zzp-er.
Ik voelde vertrouwen, kon de controle loslaten en deed met aandacht dat wat ik deed zo goed mogelijk, omdat dat goed voelde en nog steeds voelt.
Door mijn dagelijkse bewuste ademhalingsoefening sta of zit ik stil bij wat ik voel én wat ìk nodig heb.
Ik ervaar dat het nodige, het nuttige en aangename goed samen kunnen gaan.
Soms ervaar ik lichte stress en ga dan nóg bewuster voelen: waar zit het in mijn lijf, welke keuzes maak ik en hoe zorg ik goed voor mezelf en mijn balans?
Het 'levensbelang' van GOED VOELEN om me 'goed te voelen' ervaar ik dagelijks en heeft mij geluk en balans gebracht. Tot op de dag van vandaag!
Inspiratie
Het heeft mij geïnspireerd om les te geven als
zenleraar bij
Zen.nl Sittard Geleen.
Ik kan mijn ervaringen en inzichten delen bij de onderwerpen van de introductiecursus maar ook bij het bespreken van boeken in de gevorderden groep.
Ik merk dat veel cursisten in meer of mindere mate last hebben van stress gerelateerde klachten.
Iets wat vaak de aanleiding is om de introductiecursus te gaan volgen èn om door te gaan.
Het leren voelen van stress in hun lichaam, bewust worden van hun emoties en onverwerkte ervaringen (bubbels), geven hen veel inzicht.
Daarnaast kan ik ze vanuit mijn eigen ervaringen leren wat je zelf kan doen. Zoals bijvoorbeeld bewust ademen en 2 maal per dag 20 minuten mediteren. Het levert cursisten handvatten om op een ander manier om te gaan met stress, grenzen en keuzes maken, met als resultaat dat cursisten zich duurzaam gelukkiger voelen.
Het is een mooi en bijzonder proces om dit te mogen initiëren, er getuige van te mogen zijn en deze ervaringen met elkaar te delen.
Ervaringen die mij weer inspireren!
Meld je aan voor een introductiecursus
of
doe eerst een gratis proefles
Projecties bij Pasen
Ontdek de kracht van acceptatie
Zen en de bubbelkamer
Door zen plan uitgevoerd
Vertrouwen ontwikkelen
Bevrijd van hoop?